خاطرات متهم ردیف اول...

تنهایی

يكشنبه, ۳ آبان ۱۳۹۴، ۰۲:۳۱ ب.ظ

گاهی باید جدا شد؛ کنار کشید پیش از آن که کنارت بذارند...

گاهی بین خودت و دیگران باید همه را کنار زد و خود را بغل کرد و رفت...

گاهی باید خودت مادری مهربان، پدری دلسوز، دوستی رازدار، باشی برای خودت... بگذاری خود درونت بغض های دلش را بترکاند و خودت اشک هایش را پاک کنی... بعد دستش را بگیری و ببری بیرون... هر کجا که بهت آرامش می دهد.

از یه جایی به بعد هیچکس همراهت نیست...

مراقبت از خودت را یاد بگیر... .

خودم دوستت دارم. احساس تنهایی نکن که پیشتم:)