خاطرات متهم ردیف اول...

۲ مطلب در تیر ۱۳۹۴ ثبت شده است

۰۵
تیر

زندگی مثل یه جنگل می مونه... جنگلی بسیار وسیع و زیبا

در حقیقت ما آدما تو این جنگل به دنیا اومدیم؛ همین جا بزرگ شدیم.

تا یه زمانی تابع والدین و سرپرستای خودمون هستیم و از هر مسیری که اونا عبور می کنند بدون پرسیدن علت و دلیل با اطاعت محض عبور می کنیم... اما تا وقتی که  هدف خودمون پیدا کنیم! به محض اینکه بفهمیم چه استعدادایی داریم، چی بهمون آرامش میده و حس رضایت از زندگی برامون تو چی به وجود میاد مسیرمون جدا میشه! 

این اهداف حکم یه قطب نما تو این جنگل بزرگ داره. خودش هدایتمون می کنه و جاده رو نشونمون میده...و به نحوی ما رو پیش می بره...

اینجاست که خیلی از افکار و عقایدمون با نزدیک ترین افراد بهمون فرق می کنه. به طوری که خیلی از حرفای مادر و پدر و خواهر، برادر خودمون رو نمی فهمیم... چون مسیرای متفاوتی دنبال می کنیم! 

جایی که راهنمایی های خیرخواهانه یه نفر دلسوز برایت عذاب بزرگ می شود. اوست که می گوید بپیچ به راست تا مسیر خود را بیابی؛ سمت چپ چاهی عمیق در کمین است! و در حالی که در مسیر راست من دره ای عمیق وجود دارد و سمت چپ جاده ساحلی و جنگلی با نسیم ملایم و خنک... . 

زمانی که همه اهداف و عقاید کاری- تحصیلی- ازدواج و... هرکسی برای خودش و هم مسیرهایش صحیح است و این نشانی های مسیری که می دهد برای شخصی متفاوت با این اهداف حکم چاه یا دره را دارد!

گاهی باید آموخت تنها باید به عقاید هم احترام بذاریم فقط همین! نه تلاش برای شبیه کردن آنها به عقاید خود!

ازدواج هم همین مسئله است... کاش یاد بگیریم همون گونه که به تفاوت رشته تحصیلی و کاری هم احترام میگذاریم و آن ها را خوب- یا بد می پذیریم این رو هم بپذیریم...

شاید یکی در همین مسیر جنگلی یکی را که هم مسیر-هم سفرش هست، پیدا خواهد کرد و با او با لذت بیشتر از مسیر زیبای جنگلی مشترکشان عبور می کنند...

یکی هم پیدا کردن همسفر را قبل از به راه افتادن می خواهد. مسیر برایش مهم نیست بودن همسفر مهم است! 

حالا اگر این دو شخص با ایده های مختلف از سر دلسوزی به هم دلداری بدهند چه می شود؟! کسی که نمی تونه مطیع باشه و از اینکه یکی مطیعش باشه متنفره هیچگاه نمی تواند به جای شخص مطیع و آرامش طلب زندگی کند. هر کدام به نوبه خود خوشبختند اما اگر جای خوشبختی دیگری قرار بگیرند چیزی جز افسردگی، حس بیهودگی احساس نخواهند کرد...

پس خواهشا اگر خواستین به کسی راهنمایی و نصیحت کنین خودتون را جای طرف بگذارید... هرچند بهترین کار تنها احترام گذاشتن به عقاید شخصی اش است نه چیز دیگری!

 

به قول این جمله:

"عقاید شخصی هرکسی مثل مسواک می مونه؛ اگه می خوای دهنی نشه خواهشا تو دهن هیچ کسی نکنید"