فرانکنشتاین

کتاب خیلی خوبی بود. خیلی باهاش ارتباط برقرار کردم و فراز و نشیب هاش روی منم تاثیر میذاشت.

از اون دسته کتاب هایی بود که دوست نداشتم کتاب رو بذارم زمین و موضوعش جوری بود که راغب بودم با همه مشغله هام از خواب و خوراکم بزنم ولی ادامه اش بدم.

موضوع داستان راجع به دانشمند سوئیسی بود که راز حیات بخشیدن رو کشف کرد و یک موجودی رو به وجود آورد ولی بعد در اثر سهل انگاری این موجود تبدیل به دشمنش میشه...

یه جور داستانی که حق با دو طرف بود و حس همزاد پندازی من رو با دو طرف قضیه برانگیخت... .

البته یه نکته قابل تامل هم میشه بهش نسبت داد که این اتفاق می تونه در اثر کنجکاوی بیش از اندازه و بدون تامل کافی و هدف والا تحقیق کردن رخ بده چه بسا که الان با هوش مصنوعی داریم این کار رو می کنیم!