خاطرات متهم ردیف اول...

شخصیت شناسی

پنجشنبه, ۱۵ مهر ۱۳۹۵، ۰۶:۴۷ ب.ظ

برداشت من از شخصیت رییسم تو حمل کار آدم منطقی و محترم در شرایط نرمال...کسی که حد و حدود خودش رو می دونه و دلش نمی خواد کسی به مسائل شخصیش کار داشته باشه و همچنین به محدوده خصوصی کارمنداش هم احترام میذاره اما سعی می کنه با دونستن یکم اطلاعات کوچیک شخصی و یکم شوخی هم جو و محیط رو صمیمی کنه

اما در شرایط عصبانی گوش هاش رو به روی توضیحات و طرف می بنده و مغز رو تعطیل و دهان را باز!!!!

به نحوی که باعث میشه اعصاب آدم سر موضوع خیلی مسخره خورد بشه و راندمان کار کاملا بیاد پایین. و نشه از باقی روز برای پروپوزال مفید استفاده کرد.

نظرات  (۳)

بدی کارکردن این که وقتی از سرکار برمیگردی فکرت هنوز اونجاست
مخصوصا اگه دلخوری  داشته باشی
تمرین کن که مسائل سرکار رو به زندگیت وارد نکنی هرچند خیلی سخته:(
پاسخ:
سلام فاطمه جون خوبی؟
خیلی خووب گفتی من اینو یه هفته است دارم انجام میدادم...راستش کلا هر جنبه زندگی من تا حدامکان نباید با هم دیگه تداخل پیدا کنه و تمام تلاشم اینه..
اما وقتی با داد و بیداد و استرس و محیط منفی مواجه میشم؛ وقتی اعصاب یکی از یه جایی خورده و سر دیگری خالی می کنه معده  و سر دردم عوود می کنه و اینو نمی تونم به بقیه مسائل وارد نکنم.
من چند ماه سرکار بودم خیلی فرسوده شدم
تمام زندگیم تحت شعاع کارم بود
ولی به خودم قول دادم کار جدید (که هنوز نیامده خخخ) تمام سعیم رو بکنم که درگیری کار به زندگیم وارد نکنم ...
ایشالا تو هم بتونی :)
حداقل کمترش کنی
پاسخ:
آره کاملا درست میگی نباید آدم اجازه بده...
تو هم برات سخته هم درس هم کار باهم؟
احساس می کنم دسم تحت شعاع گرفته خلاقیتم کم شده خستگی خلاقیت کم می کنه
اره برای من که خیلی سخت بود:((
وقتی خسته باشی واقعا تمرکز رو کارت نداری
برای من اینطور بود
ولی همکلاسیام هم سرکار میرن هم کارپایان نامشون رو انجام میدن ولی در حد یک یا دو ساعت وقت میزارن
من همونم نمیرسیدم یعنی برمیگشتم فقط لم میدادم :))
پاسخ:
تو این مدت منم اینجوری بودم.
نه من دلم می خواد تو دانشگاه در همین سطحی که هستم بمونم و اینجوری وقت گذاشتن به کارم نمیاد:((
تازه همکلاسیای من جز درس خوندن و هر روز دانشگاه اومدن کاری نمی کنن...
ولی برام تجربه کاری هم مهمه!!! واقعا ذعملی و تئوری دنیاشون متفاوته از هم